باسمه تعالی
مقدمه:
تاریخ بهترین گواه بر پوچی و بی استواری سلطه گرانی است که علی رغم داعیه ابرقدرتی در مواقعی حساس نتوانسته اند از کیان و مرزهای خود حفاظت کرده و با سادهترین روشها بزرگترین ضربات را از حریفان خود خوردهاند.
یکی از این نمونههای تاریخی که نشان از ضربه پذیری استکبار داشته است حمله نیروی هوایی ژاپن به ایالات متحده امریکا در بندر پرل هابر در سال 1941 می باشد. حملهایی که مقدمات آن تنها با اقدامات دو جاسوس حرفه ایی فراهم امد.
مطالب ذیل چگونگی آنرا به سادگی بیان می دارد.
صبح یکشنبه هفتم دسامبر 1941 بود و بندر هنوز در خواب به سرمی برد. 6 فروند ناوهواپیمابر ژاپنی به همراه تعداد زیادی رزمناو و ناوهای کوچکتر و در اختفای کامل به بزرگترین پایگاه دریایی آمریکا در اقیانوس آرام نزدیک می شدند. 8 نبردناو عظیم آمریکایی به همراه تعدادی ناو کوچکتر در پایگاه پرل هاربر پهلو گرفته بودند.
شعله های جنگ هزاران کیلومتر از خدمه ناوها فاصله داشت و هیچ یک از آنان گمان نمی کرد که جنگ جهانی دامن آنها را نیز بگیرد. خدمه رادارهای پرل هاربر درحال تعویض شیفت بودند که اولین موج جنگنده-بمب افکنهای ژاپنی وارد حریم هوایی جزیره شدند. هواپیماهای ژاپنی بدون هیچ گونه مقاومتی حمله غافلگیرکننده خود را به کشتی های پهلوگرفته و تأسیسات زمینی و بندری پرل هاربر آغازکردند. اندکی بعد، موج دوم هواپیماهای ژاپنی واردمنطقه شدند و باقیمانده کشتی ها را بمباران کرده و افرادی که با حمله اول از خواب بیدارشده بودند و به مقابله برخواسته بودند را به مسلسل بستند.
نتیجه این حمله برای نیروی دریایی آمریکا یک فاجعه کامل بود.360 هواپیمای ژاپنی توانستند 5 نبردناو بزرگ آمریکایی را به همراه 3 کشتی کوچکتر غرق کنند. 3 نبردناو دیگر به گونه ای آسیب دیدند که توان عملیاتی خود را از دست دادند. علاوه بر آن، 188 هواپیمای آمریکایی بر روی زمین نابودشده و 155 هواپیمای دیگر آسیب دیدند. در پایان آن روز 2300 کشته و 1200 مجروح نیز بر دست نیروی دریایی آمریکا مانده بود.
ژاپن توانست تنها با یک حمله کمر نیروی دریایی حریف را در اقیانوس آرام بشکند، ولی چگونه؟ این نقشه حرفه ای، زمانبندی دقیق و بمبارانهای ماهرانه در کجا طراحی شدند؟ در اینجا نیز باید دنبال ردپای سربازان پنهان حریف بگردیم.
6 سال قبل از این حمله درخشان یک خانواده آلمانی که از آشنایان «جوزف گوبلز» ، وزیر تبلیغات هیتلر، بودند وارد هاوایی شدند. «برنارد کوهن» به همراه همسرش « فریدل » ، دخترخوانده اش «سوزی روث» و پسرش «هانس» تصمیم گرفتند که به درخواست «گوبلز» برای سرویس مخفی ژاپن جاسوسی کنند.
برنارد کوهن
« فریدل » پس از اقامت در پرل هاربر منزل خود را به محفلی برای همسران افسران نیروی دریایی تبدیل کرد. این زنان در مهمانی های زنانه خود هر خبری که از شوهرهایشان می شنیدند بازگو می کردند غافل از اینکه این اخبار می توانند مهمترین منبع اطلاعاتی برای خانواده جاسوس آلمانی باشد.
« سوزی روث» 17 ساله، زیبایی خود را برای به دام انداختن افسران جوان نیروی دریایی آمریکا به کارگرفت و با کشیدن آنها به دام عشق خود اطلاعات محرمانه را از زیر زبانشان بیرون می کشید. خانواده « کوهن » حتی پسر کوچکشان « هانس » را نیز درگیر فعالیتهای جاسوسی خود کردند. ملوانهای آمریکایی پسر کوچکی را به یاد میآوردند که لباس ملوانی می پوشید و با شیرین زبانی درباره کشتیهای بزرگ از آنها سوال می کرد. بارها افسران و درجه داران آمریکایی این پسر کوچک را به گردشهای کوچکی بر روی عرشه ناوهایشان دعوت کردند.
برنارد اطلاعات به دست آمده توسط اعضای خانواده را ثبت می کرد و زمانی که سرجاسوس ژاپنی « تاکئویوشی کاوا » در بهار 1941 وارد پرل هاربر شد به وسیله یک چراغ قوه مخصوص از اتاق زیرشیروانی خانه اش اطلاعات را به یوشیکاوا ارسال مینمود.
تاکئویوشی کاوا
« یوشی کاوا » ،خود، از مأموران خبره سرویس مخفی ژاپن بود. او در سال 1933 به نیروی دریایی سلطنتی ژاپن پیوست و شاگرد اول کلاس خود بود. 4 سال بعد « یوشی کاوا » به دلیل مشکلات جسمی پشت میز نشین شد و به سرویس اطلاعاتی نیروی دریایی منتقل شد. او یک نامه تشکر آمیز از شخص « هیتلر » دریافت کرده بود چرا که با کشف رمز یک پیام نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا مسیر یک کاروان بزرگ دریایی را پیداکرد و اطلاعاتش را به سفیر آلمان در ژاپن تحویل داد. این اطلاعات به زیردریاییهای آلمانی اجازه دادند تا تعداد زیادی از کشتیهای بریتانیایی را در راه غرق کنند.
« یوشی کاوا » در پرل هاربر طبقه دوم خانهای مشرف به بندرگاه را اجاره کرد تا بتواند ورود خروج تمام کشتیها به پایگاه را ثبت کند. او همچنین بارها هواپیماهای کوچکی را اجاره کرد تا با پرواز بر فراز تأسیسات بندری بتواند اطلاعات دقیقتری از توان آمریکاییها کسب کند. محل استقرار هواپیماهای نیروی دریایی، آتشبارهای ضدهوایی، مخازن سوخت و مهمات موضوعها مورد علاقه « یوشی کاوا » بودند.
« یوشی کاوا » از طرح نقشه برای حمله قریب الوقوع ژاپن به پرل هاربر بی اطلاع بود ولی اطلاعاتی که او و «کوهن» جمع آوری کردند برای طراحان جنگی ژاپن بسیار ذیقیمت از آب درآمدند. این اطلاعات توسط کنسول ژاپن و به صورت رمز به کشتیهای نیروی دریایی ژاپن مخابره میشدند.
هنگامی که فرمان رادیویی حمله به پرل هاربر صادرشد « یوشی کاوا » تمام مدارک و آثار فعالیتهای جاسوسی خود را از بین برد و زمانی که پس از حمله هواپیماهای ژاپنی مأموران اف بی آی به سراغش آمدند هیچ مدرکی دال بر جاسوسی وی نیافتند.
« یوشی کاوا » در تابستان سال بعد و در طی یک برنامه مبادله اسرا به ژاپن بازگشت. خانواده « کوهن » نیز پس از حمله پرل هاربر مورد بدگمانی اف بی آی قرارگرفتند و همگی دستگیر شدند. در بهار سال 1942 برنارد « کوهن » به اعدام محکوم شد ولی با لو دادن شبکه جاسوسی آلمان-ژاپن توانست جان خود را نجات دهد. برنارد به 50 سال زندان محکوم شد و به همراه همسر و دخترخوانده اش زندانی شدند. خانواده جاسوسی که بزرگترین ضربه را به نیروی دریایی آمریکا وارد کرده بودند پس از پایان جنگ از آمریکا به اخراج شدند و به آلمان بازگشتند.
لحظاتی واقعی از فیلم مستند حمله به بندر پرلهاربر
